Droom
Tijdens mijn kindercoach opleiding deden we tijdens een van de lessen een visualisatie. In deze visualisatie mochten we terug gaan naar onze babytijd. Tijdens de visualisatie kwam er voor mij een beeld op wat ik een aantal weken daarvoor had gedroomd. Ik zag mijn oma met een baby in haar armen. Zachtjes wiegend, zoals ik dat ook doe met mijn kinderen. In de weken daarvoor probeerde ik angsvallig het beeld bij me te houden, tot de visualisatie. Ik zag het opeens weer zo helder. Een golf van emoties overspoelde me. Ik barstte in tranen uit. En sindsdien is het een beeld dat af en toe weer op mijn netvlies komt. Als ik het even nodig heb. Of wanneer ik met mijn praktijk bezig ben en weet dat mijn moederlijn de basis is van mijn praktijk.
Durf
Geboren in gevoeligheid. Dat is wat mijn droom was. Ik ben geboren in gevoeligheid. In de afgelopen 3 jaar heb ik daardoor geleerd wat gevoeligheid is. Het woord staat niet alleen voor mijn persoonskenmerk als hooggevoelige, maar ook voor de rijke kwaliteiten die ik heb leren omarmen. Sensitief en intuitief, maar ook het talent om woorden te geven aan mijn verhaal. En nou denk je misschien: ” wat zit zij op te scheppen over haar kwaliteiten en talenten”. Maar toen ik ging omarmen dat mijn gevoeligheid bij mij en mijn kinderen hoort voelde ik me door mezelf gehoord. Betekent dat, dat het altijd goed gaat en ik mijn kwaliteiten en talenten kan zien? Zeker niet! Want ook ik heb vastgeroeste beperkende overtuigingen die ik nog mag aankijken. Het mooie van het woordje ”nog” is, dat er nog ruimte is om te groeien, te proberen en te leren. Maar door het omarmen van mijn gevoeligheid durfde ik mijn verhaal te delen. Omdat ik vind dat we als moeders onze gevoeligheden bespreekbaar mogen maken.
Ge-voe-lig; ergens gevoel voor hebben; opnieuw voelen. Laten rusten.
Ik ging tijdens het schrijven van deze blog het woord ontleden. Steeds weer kom ik erop terug dat ik mag voelen hoe ik mijn moederschap vorm wil geven. Dat ik de keuzes mag maken en dat ik daarin goed genoeg ben. Waardoor ik steeds dichter bij mezelf kom. En ook dit is niet altijd zo gemakkelijk als dat ik het niet opschrijf. Het neemt tijd, het is een proces. Bij mij duurt het soms een week of twee weken voor ik een gevoel kan onderkennen en vervolgens met de spiegel aan de slag kan. Maar juist dat proces maakt het bijzonder. Omdat de pijn, de irritatie, de boosheid of misschien wel woede ervoor zorgen dat we ons bewust zijn. Bewust van de gevoeligheden in ons moederschap en dat is een startpunt.
Deel
De keuzes die we maken voor ons als gezin, voor mezelf of voor mijn praktijk zijn niet gemakkelijk. Beperkende overtuigingen die ik had en heb lagen verborgen in een grasveld vol met stenen. Een voor een mag ik ze aanraken, ermee leven en helen. Dat levert verdriet, woede en angst op. Maar ook verzachting, verlichting en heling. Het neemt soms meer tijd dan ik wil, maar het blijft mijn proces en mijn verhaal. Stukje bij beetje schrijf en herschrijf ik mijn verhaal. Ik leer, ik leef en ik heel.
Gevoeligheid. Een prachtige eigenschap die we samen in ons moederschap mogen omarmen. En nu ben ik benieuwd! Hoe ziet jouw gevoeligheid eruit? Wat betekent het woord voor je? Of is het jouw prachtige persoonskenmerk?
Droom, durf & deel. Leer, leef & heel
Benieuwd wat ik voor jou kan betekenen?
Neem gerust laagdrempelig contact op of neem een kijkje bij mijn aanbod.