– Ontdekken, Accepteren & Omarmen –
Geboortes
Ruim 3 jaar geleden ontdekte ik mijn hoogsensitieve persoonskenmerk. In de jaren daarvoor mocht ik al twee keer moeder worden en na mijn derde zwangerschap wist ik het zeker. Hier is iets anders. Mijn verhaal begint eigenlijk bij al die geboortes. Zowel in stilte als in een volledig gezond kindje mogen ontvangen. Het leek wel of de hele wereld een andere taal sprak dan die van mij. Ik was moeder geworden en ik voelde zo intens veel. Al mijn emoties liepen door elkaar en little did i know dat, dat het begin was van mijn reis, van mijn verhaal.
Geboren in gevoeligheid
We wiegden, we liepen en we sliepen niet. Onzeker in alles of ik het wel goed deed met een enorm oermoedergevoel dat vrij kwam. Daarnaast werd ik geboren in gevoeligheid. Waarin denken en voelen niet bij elkaar kwamen. Tot ik uit eindelijk toe kon geven dat ik mijn moederschap ook pittig vind. Het is absoluut de meest mooie en bijzondere rol die ik ooit mag hebben. Maar man wat een weg en een reis was dat.
Maar dit is mijn verhaal!
Maar dit is mijn verhaal!
Van het ontdekken van mijn hoogsensitief zijn en van mijn gezin. Van de slapeloze nachten en niet weten wat er is. Van onbegrip, weg zijn bij mezelf door te pleasen en te voldoen aan verwachtingen.
Van mijn hart, gebroken in duizend stukjes naar langzaam bij elkaar geraapt. Van nooit meer onbezorgd naar af en toe achterom kijken. Van al die intense emoties die dus gewoon bij mij en mijn kinderen horen.
Van mijn lichte en donkere kant die nauw verweven zijn. Van soms weg willen stoppen, de pijn niet willen voelen en aankijken naar dwars door alle emotie en pijnlijke ervaringen heen.
Maar het is ook het dicht bij mezelf komen. Eindelijk begrijpen wat ik allemaal voel. Dat ballen mogen vallen om ze een voor een aan te kijken en op te rapen of niet. En het is ook mijn gedachten bekijken, spiegels ontcijferen en leren. Zo veel meer leren over wie ik in mijn kern ben. Elke keer ontdekken, accepteren en omarmen. Stukje voor stukje, stapje voor stapje.
Het vuur
Mijn vuur gaat harder branden van mijn sensitieve zijn. Omdat het geen beperking is maar soms wel lasten met zich mee brengt. Omdat ik wil floreren in al mijn superkrachten die ik aan het ontdekken ben. En omdat dit niet alleen mijn verhaal is maar ook die van anderen. Die ook zoveel voelen en denken en stuitten op onbegrip, onzekerheid en onrust. Mijn reis, mijn weg, mijn verhaal als rode draad voor herkenning. En mijn reis, mijn weg en mijn verhaal zijn nog lang niet volledig ontdekt. Dat hoeft ook niet omdat ik in kleine stapjes wil bouwen.
Ergens, 5 jaar geleden, begon dat verhaal toen ik moeder werd. Geboren in gevoeligheid. Maar daarna komt er nog zo veel meer om te ont-dekken. De intensiteit waarmee ik voel is puur en krachtig. En daarmee gaat mijn verhaal verder. Met meer mildheid, erkenning en hopelijk herkenning voor jou.
Schrijf je met me mee?
Lieve groet,
Bianca