Geboren in gevoeligheid

Ik zie haar in de spiegel, ik zie haar als ik naar mijn kinderen kijk. Een meisje, geboren in gevoeligheid. Maar die pas de laatste jaren weet wat dat inhoudt, hoe het werkt en die nog steeds leert van haar kinderen, van de kennis, van anderen en vooral over zichzelf. Inmiddels weet ik dat er groeipijn nodig is om te leren, dichter bij je kern te komen en om uiteindelijk te kunnen omarmen en helen.

Dit verhaal gaat over een gevoelig meisje, dat door het gedrag van haar kinderen heen zichzelf opnieuw geboren mocht laten worden. Een meisje waarbij de prikkels soms te veel zijn, die geen zin heeft in sociale activiteiten omdat ze dan zoveel ”voelt”. Een meisje dat liever geen gesprekken voert omdat ze dat van tevoren al honderd keer heeft overdacht. Een meisje dat hoge pieken kent en diepe dalen. Emoties van verdriet, boosheid en woede. En ja ook dit meisje wordt wel eens boos op haar kinderen, zegt sorry en we vergeven elkaar. Maar het is ook een meisje met doorzettingsvermogen, met kennis, met kracht en met empathie. Een meisje met passie, die wil delen over haar verhaal voor herkenning en erkenning omdat er ”meer mensen zijn zoals ik”. Het was een reis om vanuit gedachten en overtuigingen te gaan naar omarming en heling. Stapje voor stapje werd het meisje zichzelf. Dichter bij haar kern, zeker nog met moeilijke momenten maar steeds vaker met dankbaarheid. Een meisje met een missie. Hooggevoeligheid uitdragen, zijn zoals je bent en dat is goed genoeg.